Zabawy pomagające zapamiętać imiona

Są to zabawy raczej dla starszych dzieci, bo przygotowywałam je jako namiestniczka harcerska dla drużynowych pracujących z harcerzami młodszymi czyli dziećmi z klas IV-VI szkoły podstawowej. Ale może ktoś coś wykorzysta.

„Peter-Paweł”

Uczestnicy siedzą w kręgu i wystukują rytm (rękami o kolana, klaskamy i wykonujemy ruch złożoną ręką z wyciągniętym kciukiem, raz lewą, a potem prawą). Osoba zaczynająca przy ruchach ręką lewą do tyłu podaje swoje imię, a przy prawej wywołuje osobę, która powtarza schemat.

„Zorzanka”

Osoba zaczynająca przedstawia Zorzankę (maskotkę drużyny), mówi jak ona sama ma na imię i komu ją przekazuje. Kolejne osoby muszą podać wszystkie poprzednie imiona.

„Łapki”

Wszyscy stoją w kręgu i trzymają ręce jak króliczki, w środku stoi jedna osoba. Osoby po kolej podają swoje imię i osoby, którą wywołuje. Zadaniem osoby w środku jest dotknięcie rąk osoby wywołanej, zanim ta wywoła kolejnego uczestnika.

„Imię + przymiotnik”

Każda osoba wymienia przymiotnik na tą samą literę, co imię i swoje imię np. Optymistyczna Oliwia. Kolejna osoba wymienia, co powiedziała poprzednia osoba i dodaje swoje. I tak w koło, aż ostatnia osoba wymienia wszystkie przymiotniki z imionami.

„Imię i ruch”

Każda osoba wymienia swoje imię i pokazuje jakiś ruch. Reszta jak w poprzedniej zabawie.

„Wyśpiewanie imion”

Osoba śpiewa na wybraną melodię „Mam na imię…”, potem pozostali uczestnicy wyśpiewują na tą samą melodię „Ona na imię ma…”. I tak, aż wszyscy się przedstawią.

„Kij od miotły”

Jedna osoba stoi na środku i puszczając kij od miotły wymienia czyjeś imię. Zadaniem osoby wymienionej jest złapanie miotły zanim upadnie na ziemię.

„Ratatatum”

Uczestnicy siedzą w kręgu i przedstawiają się jak mają na imię. Jedna osoba wchodzi do środka i pokazuje na wybraną osobę i mówi „w prawo ratatatum” albo „w lewo ratatatum”. Wskazana osoba musi bardzo szybko (zanim przebrzmi słowo ratatatum) wymienić imię osoby siedzącej po prawej, albo lewej stronie w zależności od tego co powiedziała osoba siedząca w środku). Jeśli osoba nie zdąży lub nie wymieni imiona wchodzi do środka. Zabawa powinna przebiegać w dużym tempie.

„Zabawa Grzesia”

Dwie osoby trzymają prześcieradło, reszta dzieli się na dwie różne grupy, które stają po dwóch stronach pionowo trzymanego prześcieradła. Gdy zostanie ono opuszczone, każdy ma szybko powiedzieć imię osoby stojącej naprzeciwko. Gdy prześcieradło zostanie podniesione, uczestnicy zamieniają się miejscami i zabawa zaczyna się os początku.

„Jestem Antoni”

Każdy uczestnik przedstawia się za pomocą rymowanki np.: „Jestem sobie Antoni, który nie lubi goździków woni”, „Jestem Jacek – spójrzcie tylko na mnie, spędziłem dzisiaj cały dzień w wannie”.

„To jest moje imię”

Poszczególne litery, które składają się na imię przedstawiamy za pomocą pantonimy lub rysujemy np. Jakub (J – jabłko, A – atlas, K – koc, U – ul, B- baran)

„Twórcze imiona”

Każdy uczestnik zapisuje swoje imię od tyłu, a następnie  wszyscy muszą podać co najmniej trzy różne propozycję, jakie znaczenie mogłoby mieć to imię np. Krystian – Naitsyrk (marzyciel, człowiek bez skazy, wódz plemienia).